GESCHIEDENIS

De geschiedenis van Hapkido dateert uit de periode van de drie koninkrijken (SAM KUK SI DAE).

Men moet begrijpen dat technieken uit de krijgskunst niet door een zekere individu worden ontwikkeld of uitgevonden. De technieken zijn zich gaan ontwikkelen als een onderdeel van de geschiedenis van een land.

Hapkido werd tegelijkertijd met het Boeddhisme (372 n.C.) in Korea geïntroduceerd. Hapkido technieken werden door monniken, regerende families en Koninklijke ambtenaren overgedragen en gedoceerd ter zelfverdediging en bescherming.

Tijdens een van de drie koninkrijken, de SEL LA, werd een groep jongeren, Hwa Rang Do genoemd, getraind met als doel de toekomstige leiders van het land op te leiden en te trainen. Voor hun fysieke gesteldheid en geestelijke discipline werden ze getraind in Hapkido technieken.

Historisch bewijzen van het bestaan van Hapkido zijn en alle drie de koninkrijken te vinden o.a in de muursculpturen in de grot Suk Kul Am en afbeeldingen in de Pagode van Whang Yong Sa tempel.

De drie koninkrijken samen vormden de KORYO dynastie. Tijdens de KORYO dynastie gaven Hapkido experts demonstraties in het paleis. Dit was het begin van Hapkido als een Koninklijke krijgskunst. In de daarop volgende dynastie (LEE dynastie) kreeg Duk-Moo Lee de opdracht om een boek te schrijven waarin de technieken uit de krijgskunsten beschreven werden (MOO YEA DO BO TONG JI).

In de geschiedenis van Hapkido doceerde de monnik en tevens grootmeester Hapkido, Su-San aan zijn monniken om tegen de Japanners tijdens de IM JIN WAE RAN invasie te vechten.

Na de Lee dynastie werd het Boeddhisme vervangen door het Confucianisme. De idealen van het Confucianisme waren onderwijs en gehoorzaamheid aan de keizer en ouders. Het Confucianisme keurde lichamelijke kracht en krijgskunst af. Deze gedachtegang beïnvloedde ook de politiek op nationaal niveau. Het gevolg hiervan was dat Hapkido enkel door monniken en Koninklijke familieleden in het geheim werd beoefend ter zelfverdediging en bescherming.

Vandaag de dag is Hapkido weer tot leven gebracht door YONG SOOL CHOI (1904-1986). Hij wordt de vader van Hapkido genoemd. Na de bevrijding van de Japanse overheersing doceerde hij alle technieken aan een uitverkoren groepje leerlingen. In ruil daarvoor moesten zij Hapkido helpen verspreiden. Een van de uitverkorenen was Doju Kwang-Sik Myung, president van de World Hapkido Federation.

Vandaag de dag is er geen enkele stad in Korea te vinden met Hapkido scholen. Hapkido beoefenaars zijn te vinden in alle regeringsinstanties, militaire academies en speciale militaire eenheden.

Philosophy of Hapkido
A healthy mind and health body is neccessary for a healthy life. One philosopher once said, "Hapkido training does not just stop at training with techniques, but it develops and enhances physical and mental culture." Hapkido helps develop the body through equal physical and mental training. The balance of the training provides more stability in family and life through Dan Jon, control of heart and lungs. Safe joint twisting techniques stimulate nerves and overall metabolsim, also balancing blood pressure and organs. Hapkido training can delay the inflexibility of old age.

The peak of mental discipline and culture is called sun (serenity in a clear and peaceful state of mind). Sun can be obatined through chung (tranquility of the mind). In Hapkido, through physical movement, one can acheive chung. Thus, through physical movement, one can obtain sun. In other words, one can maintain a calm and concentrated mental state even during the vigorous physical movement of Hapkido.

Hapkido is not merely a martial art, but a way of living and a philosophy of life. Ultimately, students of Hapkido should try to attain sun. When a person attains sun, he becomes a constructive member in society. For this reason, there is no age restrictions in Hapkido. For younger students, physcial development and growth is stressed, while older students, the emphasis is placed on mental development.