Kwanjangnim: Emilio Iglesias López

Op 8 april 1961 werd Emilio Iglesias López geboren in een klein dorpje genaamd Garganta la Olla ten westen van Spanje.

Gargant la Olla (Cáceres) Spain

In januari 1968 kwam hij naar Nederland om bij zijn ouders te wonen die eerder geëmigreerd waren.

Toen hij in Nederland kwam, was het erg moeilijk voor hem, want hij sprak geen woord Nederlands. Hij ging naar de basisschool en leerde daar al snel de taal. Het was niet makkelijk voor hem, want hij was een buitenlander en werd niet zo geaccepteerd. De jongens op school zeiden dat hij maar terug moest gaan naar zijn eigen land. Hij werd er erg gediscrimineerd.

Vaak kwam hij boos thuis van al dat gepest en die onvriendelijke opmerkingen. Zijn vader gaf hem een Karate boekje cadeau met de bedoeling om hem meer zelfvertrouwen te geven en om zich te kunnen verdedigen. Op zijn vijftiende begon hij met Wadokai Karate in een Cultureel Centrum voor buitenlandse jongeren in Eindhoven. Nadat zijn Karate leraar wegging, kreeg hij les van een Kung Fu meester in de tijger en kraanvogel stijl. Helaas was die leraar illegaal in Nederland en moest terug naar China.

Na de basisschool ging hij naar de Mavo en vervolgde daarna zijn opleiding op de Havo. Na het behalen van zijn Havodiploma schreef hij zich in op de lerarenopleiding in Tilburg. Zijn eerste keuze was de vakkencombinatie Frans-Engels. Om zogenaamde uitspraakproblemen moest hij een nieuwe keuze maken. Geloof het of niet, met ogen dicht viel de keuze op het vak Levensbeschouwing. Sinds zijn Kung Fu meester weg was had hij alles gezet op zijn studie, die niet vlekkeloos verliep en beoefende al lange tijd geen sport. Hij maakte toen een belangrijke keuze die zijn hele verdere leven zou gaan bepalen. Op zijn twintigste schreef hij zich in bij Taekwondo vereniging Kawarmala.

Daar trainde hij vijf keer in de week. Hij deed aan wedstrijden mee, werd de scheidsrechter van de vereniging en hielp mee met lesgeven.

In april 1988 kreeg hij zijn lerarendiploma in Tilburg. Hij had bereikt wat hij wilde ondanks de vele tegenslagen en dat dankzij zijn koppigheid en doorzettingsvermogen. Het afscheidsbriefje van de afdelingshoofd Frans getuigt van zijn volharding, geestdrift en motivatie.

Na ruim een jaar lang denken en zoeken ontwierp hij het logo dat bij hem en zijn club zou passen. Het uiteindelijk logo werd een boerenzwaluw, in het Koreaans CHEBI genoemd met op de achtergrond de Um-Yang (hemel en aarde) teken uit de Koreaanse vlag. Symbolisch staat het voor het streven naar het ultieme evenwicht tussen hemel en aarde m.a.w. evenwicht tussen lichaam en geest. Zo moeten de hapkidoka’s (de mensen die Hapkido beoefenen) ook in evenwicht staan met de mensen en de natuur om hun heen. In september 1992 stichtte hij zijn club, Sportschool CHEBI.

Sindsdien heeft hij vele leerlingen opgeleid tot internationaal, Europees en Nederlands kampioenen.

Op een Nederlandse Kampioenschap in 1991 ontmoette hij meester Seo, een Koreaanse Taekwondo en Hapkido grootmeester. Hij was opzoek naar mensen die samen met hem een Hapkidostijl in Nederland konden introduceren. Hij droomde al een hele tijd van een eigen school en zag nu zijn kans schoon. Hij schreef zich meteen in voor die cursus. In de daarop volgende jaren woonde hij vele seminaries en stages bij, waarin wijlen Grootmeester Myong Jae-Nam lesgaf in Hapkido en Hankido.

Emilio-Kwanjangnim en Maestro R. Proo

Tijdens de Europese Kampioenschappen van 2005 in Graz, Oostenrijk, ontmoette hij meester Roberto Proo uit Mexico. Hij vertelde hem over de World Hapkido Federation en stelde hem voor deze wereldorganisatie in Nederland te vertegenwoordigen.

In september 2006 ging hij naar Tijuana in Mexico samen met twee van zijn leerlingen, Mark van Keulen en Bas van de Ven en Martin Zingel-Kwanjangnim, om daar benoemd te worden tot vertegenwoordiger van de World Hapkido Federation.

Uit handen van Grootmeester Kwang Sik Myung ontving hij alle diploma’s en certificaten die nodig zijn om in Nederland een federatie (bond) te leiden.

World Hapkido Federation

Terug in Nederland stichtte hij de Dutch H.K.D. Federation. Hij is voorzitter van deze bond.

Ook het embleem van de Dutch H.K.D. Federation heeft hij zelf ontworpen.

De adelaar was sinds 1967 het symbool voor Hapkido, vanwege zijn snelheid en krachtige klauwen. De adelaar als koning van de vogels heeft iets majestueus en staat tevens voor vrijheid.

De kleuren rood, wit en blauw staan niet alleen voor de Nederlandse vlag maar ook voor het Um-Yang teken uit de CHEBI en Koreaanse vlag. De cirkels symboliseren de oneindige beweging van de tegenovergestelde polen, waarbij gestreefd wordt naar balans.

Emilio Iglesias López kan dus om twee reden Kwanjangnim (titel voor oprichter/stichter van een dojang, school/club). Hij is oprichter van Sportschool CHEBI en van de Dutch H.K.D. Federation.

In Mexico ontmoette hij ook de vertegenwoordiging van de World Hapkido Federation in Spanje.

Hier staat hij met Maestro José, president van de Spaanse Hapkido Federatie aan zijn rechterzijde en Maestro Josep, vertegen- woordiger van Cataluña aan zijn linkerzijde. In de toekomst zullen ze samen werken aan het versterken van de World Hapkido Federation in Europa.

In mei 2011 ontving hij zijn 6e dan en de titel Ph.D.

Hij was al International Master in the Art and Science of Hapkido, nu is hij ook International Ph.D. in deze mooie krijgskunst. Een welverdiende promotie voor zijn inzet en liefde voor Hapkido, na zovele jaren trainen, doceren en ontwikkelen.